Utrzymywanie równowagi pomiędzy pracą, a życiem osobistym kiedy chorujesz na astmę

Utrzymanie właściwej równowagi pomiędzy pracą, a życiem prywatnym nigdy nie jest łatwe. A jeśli dodasz do tego nieprzewidywalny czynnik jakim jest astma, może okazać się, że zadanie to cię przerasta. Możesz poczuć, że nie jesteś w stanie robić tego co byś chciał i że zaniedbujesz ważne aspekty twojego życia.

Często jednym z takich aspektów jest życie towarzyskie.

Starania, aby pogodzić pracę z astmą

Utrzymywanie równowagi w życiu nie jest łatwe. Zdałam sobie sprawę, że nie radzę sobie z tym dobrze, kiedy moi przyjaciele przestali mnie zapraszać ponieważ wiedzieli z góry, że i tak nie przyjdę. Uważali, że poświęciłam się w całości pracy, natomiast nie rozumieli, że robiłam to wszystko tylko po to, żeby wiązać się ze swoich zadań. Dokładałam wszelkich starań, a mimo to ledwie udawało miś utrzymywać głowę nad wodą. Czułam się trochę jak kaczka, która wydaje się sunąć majestatycznie po tafli wody, podczas gdy pod powierzchnią z całej siły wiosłuje nogami.

W końcu presja zawodowa okazała się zbyt duża. Kocham moją pracę i traktowałam ją priorytetowo w stosunku do wszystkich innych spraw. Jednakże, pewnego dnia coś we mnie pękło, kiedy szef zapytał mnie podczas oceny pracowniczej co robię poza pracą. Przyznałam mu się, że astma jest dla mnie tak dużym wyzwaniem, że oprócz pracy nie jestem w stanie robić nic innego. Nie miałam wypracowanych żadnych strategii radzenia sobie z chorobą, ani sposobów na oderwanie się od codziennej rutyny.

Kiedy walczysz o coś co kochasz, trudno się przyznać do porażki. Ale jestem zadowolona, że to w końcu zrobiłam. Szczera rozmowa z przełożonym pomogła mi we wdrożeniu pewnych strategii i była to jedna z najlepszych moich decyzji.

Kiedy wróciłam do pracy spotkaliśmy się, aby przedyskutować jak się czuję i ile moim zdaniem jestem w stanie robić w pracy. Ograniczyliśmy zakres moich obowiązków, żeby presja nie była zbyt duża i żebym mogła dać mojemu organizmowi szansę na regenerację. Nie zdawałam sobie z tego wówczas sprawy, ale zmniejszenie obciążenia pracą pozwoliło mi oszczędzić energię na czas kiedy nie pracowałam i odbudować trochę życie towarzyskie.

Cały czas martwiłam się jednak, że będę widziana kiedy robię różne rzeczy po pracy, podczas gdy w pracy ledwie daję sobie radę. Miałam wrażenie, że odbije się to na mnie negatywnie i że powinnam oszczędzać całą energię, żeby radzić sobie dobrze w pracy. Mój szef wytłumaczył mi jednak, że praca nie może być całym życiem. Powiedział, że  ma świadomość, że astma to przewlekła choroba i chce mnie wspierać w walce z nią. Sytuacja wyglądałaby inaczej gdybym cały czas brała zwolnienia chorobowe z różnych powodów i nie przemęczała się kiedy jestem w pracy, ale to zupełnie nie w moim stylu!

Wyznaczanie tempa pracy i planowanie

Dostosowywanie tempa pracy i planowanie to umiejętności, które wykorzystuję, żeby zachować właściwą równowagę. Obie zmieniły radykalnie moje życie, chociaż nauczenie się ich w praktyce zabrało mi trochę czasu.

Na początku każdego miesiąca sprawdzam czy coś ma się wydarzyć w najbliższym czasie, na przykład podróż czy wesele. Dochodziłam do tego metodą prób i błędów, ale obecnie staram się zapewnić sobie lekkie i spokojne dni przed i po każdym z takich wydarzeń. Znam rozkład mojej pracy o mogę zaplanować z góry urlop kiedy jest to konieczne.

Bezcenne okazało się także planowanie przygotowywania posiłków i zakupów, szczególnie kiedy jestem zmęczona. Przygotowanie jedzenia z wyprzedzeniem oznacza mniej myślenia, Mogę po prostu wyjąc z lodówki coś gotowego, kiedy jest taka potrzeba. Zaoszczędza mi to także sporo czasu w dzień na odpoczynek i relaks.

Kiedy zaczęłam planować swoje tygodnie po raz pierwszy wpadłam w lekką obsesję i planowałam wyjścia w każdy dzień, ale to nie potrwało zbyt długo. Teraz staram się zachować właściwą równowagę pomiędzy czasem na pracę, życie towarzyskie i odpoczynek.

Zapamiętaj!

Gdybym nie porozmawiała z moim szefem nadal tkwiłabym w pułapce ciągłego zmuszania się do pracy. Teraz już wiem jak wiele jest ważnych spraw w życiu poza pracą. Kiedy mój przełożony powiedział mi, że warto mieć inne priorytety oprócz pracy, poczułam się jakbym dostała pozwolenie na to, żeby znowu mieć jakieś życie towarzyskie bez obawy, że zagrozi to mojej karierze zawodowej.

A więc podsumowując, oto moje najważniejsze wskazówki dla osób, które pracują zmagając się jednocześnie z przewlekłymi chorobami:

• Porozmawiaj szczerze z przełożonym. Spójrz racjonalnie na to z czym możesz sobie poradzić, a z czym nie.
• Wyznacz sobie tempo pracy. Nie wszystko musi być zrobione jednocześnie.
• Planuj z wyprzedzeniem. Nie musisz zaplanować każdej godziny swojego życia, ale nawet ogólny plan pomoże ci pogodzić to co lubisz robić z pracą i zadbaniem o swoje zdrowie.

NPS-PL-NP-00940